Time flies!

Wat gaan de weken hard en wat genieten we van ieder moment. De afgelopen weken hebben we hard gewerkt, gechilld, gezocht, soms wat gestresst maar vooral veel genoten van en met elkaar. Na het laatste bericht, met de vraag of het regenseizoen al begonnen was, klaarde het weer een beetje op en hebben we veel halve dagen met prachtig weer gehad. In de ochtenden is het vaak zonnig en warm en in de middag pakken de wolken samen waardoor er eind van de middag vaak zware (onweers)buien ontstaan. In vele delen van Bali heeft dit tot bizarre situaties geleid; overstromingen, aardverschuivingen, sinkholes en nog meer van dat soort dingen die je op het nieuws zit. Tot nu toe zitten we op een goede plek en hebben we daar geen last van, maar het is wel iets om over na te denken bij het kijken naar een volgend huis.

Het huis dat we nu huren in Canggu is prima, maar is uiteindelijk maar voor 6 weken. De afgelopen weken ben ik wat meer met expats in aanraking gekomen (ik zit in de organisatie van Sinterklaas….) waardoor we wat inside tips hebben gekregen hoe je hier nu nog een beetje normaal kan leven. Als je maandelijks rondom Canggu wilt huren zijn de prijzen ongeveer:

• 1 kamer : 1200 euro
• 2 kamers : 1600-1900 euro
• 3 kamers : 2600 en meer

Niet te doen. Echt niet te doen. We zijn nu dus op zoek naar een soort plan B of C.

Plan B: Een huis jaarlijks huren. Dit kan tussen de 8000 en 11500 per jaar kosten. Als je dit verdeeld over 12 maanden, kost dit maar (in het duurste geval) 900 euro per maand. Dat zijn de prijzen waar we, voor we weg gingen, rekening mee hebben gehouden.

Plan C: Het goedkoop “kopen” van een local huis, dat je zelf nog moet opknappen. Omdat je hier niet echt kunt kopen als je geen Balinees bent, zal het in de vorm van een long-lease contract zijn. Voordeel hiervan is dat je een langere tijd een woning hebt, die je eventueel nog kunt verhuren. Nadeel is dat dit soort huizen moeilijk te vinden zijn, een investering zijn op lange termijn en we niet echt zo ver vooruit kunnen plannen. (Het idee dat we langer dan een jaar weg zouden gaan, krijgen de opa’s en oma’s al helemaal een rolberoerte van).

In de tussentijd zijn we nog steeds hard op zoek naar werk. Mondjesmaat komt er wel het een en ander binnen, maar het dekt de kosten nog niet. Op dit moment geef ik les aan 2 jongens en wie weet komen er deze week nog 2 meisjes bij. Daarnaast heb ik afgelopen week een “proef” freelance opdracht gehad, namelijk het ontwikkelen van toetsen. Dit was ontzettend leuk om te doen en hopelijk kan ik hier de komende periode mee aan de slag. Daarnaast verschillende sollicitaties gehad. Ik denk maar zo; vele kleine baantjes maken ook een inkomen.

Rowen is lekker bezig met draaien, muziek maken en netwerken. De afgelopen weken heeft hij veel tijd gestoken in het socializen en dit betaald zich al uit. Hij heeft meerdere giggs op de planning staan, een track is gesignd op een groot label en wordt goed opgenomen in de local DJ scene.

Jarig!

Deze maand heb ik mijn verjaardag gevierd. Na al die dagen slecht weer hadden we precies op mijn verjaardag goed weer. En je kunt de dag niet beter starten dan een kopje koffie en een ontbijtje op het strand. We hebben heerlijk bij (een van ons) favoriete strandtentje gezeten (Times) waar Riff heerlijk kan spelen met (geleend) speelgoed en andere kindjes. Rowen is al dikke maten met de bediening, dus elke keer als we er zijn krijgen we de beste plekjes en worden we snel geholpen. Na een aantal uren op het strand vertoeven richting huis om daar nog even lekker verder te chillen en te genieten van een welverdiende massage. Gedurende de dag en avond berichtjes gehad van familie en vrienden en natuurlijk even gefacetimed! In de avond lekker uiteten bij een sushi restaurant (met zo’n band!) waar Rowen me nog liet verrassen met een vuurwerkje bij het nagerecht. En vervolgens een hele toko die mee aan het zingen is en waarbij iedereen je aan kijkt. Echt iets voor Rowen om dat weer te regelen, al is het alleen maar omdat hij weet dat hij me daarmee op de kast kan jagen. Riff was by the way not impressed en bleef stoïcijns voor zich uit staren. Nog een kopje koffie gedaan bij Milk&Madu zodat Riff zijn laatste restjes energie er uit kon rennen en toen was de dag alweer voorbij.

Auw!

Sinds kort zit ik in de organisatiegroep van Sinterklaas. 4 december wordt het hier grootst gevierd en ik dacht, het is misschien handig om mee te helpen om zo wat in contact te komen met Nederlanders die hier op Bali wonen. Tijdens beide meetings al veel inside informatie ingewonnen (zoals plan C hierboven) en ook iets over scholen voor Riff. Tijd om daar iets meer onderzoek naar te doen, want als we echt moeten gaan werken, zullen we iets meer onze handen vrij moeten hebben Woensdag, 19 oktober, had ik weer een typische Marnies actie, die nogal wat overlast zou gaan veroorzaken. Tijdens een rondje scooteren, op zoek naar huizen, was ik langs een pre-school gereden. Ik wilde even kijken of één van de dames (van Sinterklaas) aanwezig was, die toevallig deze school runt. Ik had de scooter alleen voor de deur geparkeerd, dus deze moest aan de kant. Zo dom als dat ik was, trapte ik nog een keer mijn standaard uit. Maar deze stond al uit. 3x raden wat er toen gebeurden. Hoppa, voet open! In eerste instantie dacht ik dat het een schaafwond was, maar het bloed liep er hard uit. Ik werd gelijk goed geholpen door de dames van de pre-school (shout out naar hun) en na het afspoelen en ontsmetting ging ik vervolgens met pleisters aan de slag om zwaluwstaartjes te knippen. Ik was best tevreden met het resultaat en dacht dat het wel goed was. Maar aan het einde van de middag, nadat Rowen nadrukkelijk had gezegd dat het echt gehecht moest worden, toch maar naar het ziekenhuis gereden.

5 hechtingen, een tetanusprik en 120 euro lichter, maar weer een ervaring rijker. Er zat echt een flink gat in (ik heb foto’s en filmpjes, maar dat zal ik hier niet delen) en de dokter was nogal verbaasd dat ik dacht dat het niet gehecht hoefde te worden. Rowen probeerde zijn “Ik zei het toch” gezicht niet te trekken, maar dit lukte niet helemaal. 10 dagen geen zee en zwembad, en het liefst ook niet nat maken onder de douche, what a joke. En dat terwijl ik die maandag erop voor het eerst zou gaan surfen! Dat was wel echt even flink balen. Ik ben wel mee gegaan met de dames, maar heb zelf vanaf een strandstoeltje gekeken. Volgende keer mag ik hopelijk wel mee doen!

Nog maar een paar nachtjes slapen voordat Opa & Oma Boerderij komen. We kunnen niet wachten! Maar voor nu; Selamat Tidur! Oftewel, Weltruste!